25 Haziran 2010

EĞER YENİDEN BAŞLAYABİLSEYDİM YAŞAMAYA....Jorge Luis BORGES


Eğer yeniden başlayabilseydim yaşamaya, ikincisinde...
Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyiCiddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim birçok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem.
Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar.
Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85′indeyim ve biliyorum…
ÖLÜYORUM…

9 Haziran 2010

BANA SARILICAK KİMSE YOK MU ????



Zaman içinde biryerlerdeyim sonuçta...Bazen dingin, yağan yağmurların sessizliğindeyim ve bazen açım ve bazen de yalnız...
Hayat çok geldi bana bu bir ayda...Baka kaldım insanların değişik ruh hallerine ve belkide anlamadığım ama varolan karakterlerine...En yakınım dediğim bile değişmiş farklılaşmış geldi...Günlerce kendimi sorguladım değişen benmiyim diye ...Hep bildiğim sonuçlar için bile kendimi hırpaladım yine...Anlam peşine düşme hallerimden sıyrıldığımda gene balkonda gene yağmura bakarken ve gene lanet olası sigaranın ucundaydımmm...Bazen sigara yerine kendimi atasım geliyor...
Nelerin içinde nelerin dışında ve nelerin ucundayız zaman zaman...Ben ruhsal anlamda yolculuklar yaptım yokken...Belkide büyüdüm ve biraz delirdim ve biraz daha yalnızlaştım...
Dışardan bakıldığında mutluyuz...Zeytin büyüyor kızıma "zeytin" diyoruz...Oğlumda büyüyor...Onları izliyoruz...
Çevremizdeki iyiler ve kötüler savşını izledik...Eşimle birbirimize değil aynı yöne baktığımızı öğrendik...Kötülere karşı bir direnç geliştirdik...uyuttuğumuz anarşistleri uyandırdık içimizde ve bunları hep birliğimizi korumak adına yaptık...evet çok yorgunuz ama mutlu çocuklar yetiştiriyoruz...
Sarılmak yetiyor bunu söylemek istedim...Kötüyken sana birisinin sarılmasını beklemeden başkasına sarılmak iyi hissetmeye yetiyor...
Bu yazımı gıyabında nitelikli dolandırıcılıkla hayatımızı katleden dost bildiklerime ithaf ediyorum...Para işin içine girince değişen pıtırcıklara...
Sefgilerimle....
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı