25 Nisan 2012
martı
yaşlılıktan mıdır nedir tuhaf bir hava durumu takipçisi oldum son zamanlarda...belkide birilerini arama bahanesimi edindim kendikendime bilmiyorum.'Aman kızım havaya aldanma oğlanı okula yollarken iyi giydir','oğlum akşama sis var ona göre vapura git ' hoşumada gidiyor arıyıp soruyorlar "anne hava nasıl yarın sen bilirsin" diye :).
Olaydan 12 saat önce...
lodos fırtınaya döndü kızım aradı çok korkmuş hemen haberlere baktım köprü trafiğe kapatılmış oğlumu aradım,damadımın sesini duydum rahatladım...
Lodos İstanbulu kötü vurmuş.Çatılar uçmuş seyrederken uykum gelmeye başladı ...yatağıma giderken lodosun heleki bu lodosun beni Yenikapıdaki çocukluğuma götürdüğünü hissetiğimde gülümsüyordum...Yenikapıda sahilde 3 katlı bir evde altkattaki Ermeni aile ile birlikte yaşıyorduk...lodos olduğu akşamlar dalgalar 1. kata ulaştığında gecenin titreyen mum ışığında birbirimizin koynuna sokulan martılar gibi olurduk.Madam yukarı çıkar havaya veryansın eder oğlu Gagig battaniyenin altında yanımızda yerini aldığında sabah lodosun bize neler getirceğini hayal ederdik...
olay sabahı...
uyandım....yüzümde tuhaf tebessümle içimden "bakalım lodos bize ne getirmiş " dedim...banyoya gittim abdest alacakken apartman boşluğundan çırpınmaları duydum...giriş katında oturuyorum ben, havalandırma benim katımda son bulduğundan lodosun bize ne getirdiğini sanırım anlamıştım...Çaresiz ürkek bir martı :)
aranacak heryeri aradım...Çocukluğumun panayır yeriydi şimdi sokağımız. itfaiye merdiveni nekadar da büyükmüş...Martı ufak sıyrıklarla durumu atlattı hemen bakımı yapıldı ve özgürlüğüne salındı...Komşularımız bir araya geldi çocukluğumdaki evimizdeki o sıcaklık mahallemizi sardı sanki bense kahramandım işte :D
herkesin şehrine ait hikayesi başka oluyor işte.bizimkilerse hangi yaşta olursan ol istanbul lodosu misali birazda martı serseriliğinde işte ....
Olayın başkahramanı annem olup bana ise öykülendirmek kaldı anlayan anladı umarım.Hayat kısa yahuu! sevin sevilin içinizdeki sıcaklığı kaybetmeyin en önemlisi duyarlı olup ve kıymet bilin ....
Ebru...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder