migrene methiye

insan migreni ile anılar biriktirir mi yahuu? ben biriktiriyorum.şöyle gözlerimi kapatıyorum mesela ilk anımsadığım otoparktayım eve gelmişim.muhtemelen Egeberk in okulundan dönmüşüm yukarı çıkmayı bırak ellerimi direksiyondan kaldıramıyorum...kafamda matrix sahneleri canlanıyor önce kafamı ağır çekimde bir o yana bir bu yana çarpıyorum sonrada "neden çarpıyorum eve uçsam ya" diyorum ama gülemiyorum çünkü başım ağrıyor :D ...bir keresinde de İstanbula atılan naraların bir kaçını savurmuşum ' seni yeneceğim migreyynnnn ' diye açmışım müziği sonuna kadar bildiğin migreni öldrücem o denli güç doldurmuşum içimi tam level atlıycam en son anımsadığım novaljin için hemşireye kalçamı açtığım.:)))

Birkeresinde bir arkadaşım ' ben annemi hep yatay halde hatırlıyorum bu migren yüzünden  ' demişti...Egeberk te aynı anıları biriktirmesin diye çok çabaladım ben...güzel güzel telkinler ettim kendimi , olmadı doktora gittim migrenin asabiyetinden, doktor sanki ben ne yaşadığımı bilmiyormuşum gibi konuşurken kadının kafasını duvara sürtüp ateş çıkarttığımı hayal ettim ve bunları sakin sakin otururken yaptım...

Oturduk Egeberkle sağlam bir tavır aldık bu migrene..." başım ağrıyor " demiyoru.ağrı gelmeden ilaç hangi şartta olursa alıyoruz.mesela evde kalmamış mı gece,gündüz,yaz,kış kim sağlamsa ilaca ulaşıyor...Komik bir survivor hali bu bizimkisi :D

Sanaa alıştım be migren sanki sayende hal, yol, iz bilir anlar da olduk...mesela Egeberk kroki okumayı çok küçük yaşta öğrendi.nöbetçi eczane avına çıktık geceleri...

sağdan yavaş, soldan sakin gel yeter ve bazen izin ver doyasıya gülüp doyasıya ağlıyabileyim.bana bağlılığını hafifletmek içinn aldığım ilaçlarla karaciğeri mahvetmiyeyim...

bir gün yol alacak olsanda bizden, hasretle bahsedemiyeceksem de senden, bana hayatımın bir dönemi herkesten çok yakın oldun be migren...

Kendine iyi bak, biliyorum nefesin ensemde,git ve de geleme be migren....

Portakalmavisi

Ebru...