bazen

bazen aklına çocukluğun düşer.Sende düşersin hatıraların peşine.Salkım salkım zihnine düşer çocukluğun.Kendin yetmezsin peşine çocuklarını da takarsın.Aklında bir bir anılar, şurda ağladım,burda düştüm,şurda sümüğümü yaladım ( bunu demeyede bilirsin ) işte benim seksek oynadığım yollar ve işte arkadaşım sokağa çıksın diye seslendiğim ev demek için yağarsın gürül gürül çağlarsın çocukluğunun sokaklarına...

Sana herşey aynı gelir evet biraz eskimiş olabilir pınarların evi ama dün gibidir seksek oynamalarınız.Kendi çocukluk tarihine çocuklarını götürürken rehber olursun...

Kızın çişi gelir, oğlun sıkılır ayakkabını kafalarına geçiresin gelir ama geçiremezsin " bir gün Tuzlaya götürdü annem bizi çocukluğunun bir bölümü orda geçmiş ama biz sıkılınca kafamıza ayakkabı yedik " gibi bir anıları olsun istemezsin :D

Olsun banane kaldırım taşları kalmasa bile, arkadaşlarımın eski evleri Atatürk zamanında Selanikten gelenlerin kapılarına kadar eski evlerini yaptıkları bu evler tarihi eser sayılıp korunmasa da seviyorum ben işte.

Birtekşey hiç değişmemiş AYVALARI :D ...ağaçlar gene aynı lezzetinde ayvalar vermiş.Aldık üç tane "tıkansakta yiğeceğiz " dedim tıkana boğula yedik...

Bazen anneyle çocukluğuna seyahat etmek güzeldir.Kafaya terlik yememek gerekir...

Portakalmavisi

Anne çekmecesinden...