9 Aralık 2013

Kısa bir duygu yazısı

öylesine bir yeni yıla giderken yazısı....

eskinin herşeyi değerlendirelim atmıyalım çocuklarıydık biz...Annemiz kavunu kesip çekirdeklerini gazete kağıdına koyar penceremizin önünde kuruturdu...sabırsızlıkla beklerdik o çekirdeklerin kuruyup ceplerimize dolmasını...Erik toplardık çekirdeklerini gömerdik " ya! tutarsa" tarihsel bir getiriydi ruhumuzda...Ekmeklerimizi sütle sulandırıp lapa yapar köpeklerimize yedirirdik...Güller toplardık mis gibi kokan kah soframıza reçel kah pencere önümüzde kavanozda şerbet olmayı bekleyen...Sonra gazete kağıtlarını top yapar iple sarardı annemiz ne eğlenirdik peşinde düşe kalka ....Vita tenekeleri kaç kişinin pencere limonluğunu süsledi kim bilir. içlerinde kırmızısı beyazı sardunya bahçeleri...yarabandı çok bulunmaz, eve pis dönen her çocuk hızını alamayan annesi tarafından bir kere de Vimlenirdi...Burnumuza gelen yemek kokusu bir bakmışız bir tabak içinde komşumuzdan soframıza ikram edilmiş...Baba kitapları saklanır ansiklopediler nekadar itinayla sayfaları çevrilerek okunurdu...Yıl başlarında kabak tatlısı kokuları gayri müslimlerin domuz yemeklerinin kokularını bastırır, her bayram kapı önleri omo lanırdı....Beyaz kumaş mendillerde oyalandı çocukluğumuz, plastik olunca toplarımız değişmeye başladı oyunlarımız...Kocaman sevdalar, ayrılıklar, düğünler,ölümler ve hasretlikler çöktü bünyeye...Şimdiki çocuklara geçmişlerinden yadigar bilgisayar oyunları kalacak diye hayıflanırken bende isterdim bir baledir, tiyatrodur, jimnastiktir, yüzmedir devlet teşvikiyle sunulsun bizlere...Kömür olmuş vergilerimiz paket paket sunulurken fakir bıraktırılmış seçmene yeni bir yıla daha mı giriyorsun güzel ülkem...kocaman olmuş yüreğim haksızlıklardan kırılmış içim ağacına, kuşuna, bayrağına sarılıp sevgiyle gözlerinden öperim....

Ebru....

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı