25 Ağustos 2007

YALNIZLIĞIM BEN GELDİM GENE

Hayat çek ellerini üzerimden, kalbim yağmalandı toparlanıcam benden uzak dur biraz....En yüksekteki güzel çiçeğe dokanamadan sürüldüm saklı bahçeden... Bir kez daha hissettim yetimliğimi öksüzlüğümü....İşim çok hayat blok blok taşları devrildi duvarlarımın azıcık ışık gelsin dedim yıkıp geçtiler ne kıymet bildiler ne de anlamak istediler ....Hayat dur çok işim var teker teker tuğlaları koyup duvarımı örücem ellerimi kanatıcam canımı yakıcam ama hissetmiyeceğim...Çünkü daha ağır acıyla insan hafif olanları hissetmiyor...
Yalnızlığın kapısı hep açık ardına kadar :) yüzüme kapanmayan tek kapı bu işte Yalnızlığın kocaman kapısı....
İşim var hayat çek ellerini üzerimden, duvar örücem kalbimi koruyacağım, yorgun argın yalnızlığa sesleneceğim ' Hey kadim dostum YALNIZLIĞIM ben geldim gene, elimde acılarım kalbimde sızılarım kadim dostum ben geldim gene '
Agnus Dei

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı