Küçükken dünya kocaman gelir kimi zaman .Hele susmaya meğilli bir çocuksan kapanırsın kendi dünyana.Bir gün ' bunu bana yapmaya ne hakkınız vardı' yı çok yüksek sesle söyleyebilmek için susarsın da susarsın...
Bakmışsın büyümüşsün o içine kapanık hallerin dışa dökülmeye başlamış...Öyle edepli edepli de değil kimi zaman takmalı takıştırmalı...
GEnçlik diyorsun ne güzelde geçiyorsun susan çocukluğa inat çemkiren bir dönem...
Sonra anlıyorsun hayatı, söylesen en göz önündeki linç edileceksin, sussan sen değilsin.
Uzun uzun susuyorsun bu sefer...hedefteki insan olmaktansa kimse olmamayı seçiyorsun...Yitik, sessiz sedasız belkide en yüksek yardım çığlığını atıyorsun...
Portakalmavisi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder