Kendimi zorlasam boynumun sancısından hemen sonra sedirinde sızdığım güzel yaz evimin verandasında harfi harfine saatler önce ettiğimiz kavgayıda anımsardım elbet ama içimde bir "üsküdara gidelim" alaycılığı var...
Kumru evlenirken hayatımda olmazsa olmaz diye bu evliliğin içine soktuğum tek şeydi... Beni, hayatımı o elektrik tellerindeki alaycılar gibi izleyip gözleriyle beni sevdiğini hissettiren tek canlı... Hayatıma öylesine ama bana beni kendime getirme amaçlı giren canlı...
O belkide sessizliğimle anlatabildiklerimi anlayamadığı için iletişim şeklim hırpalarcasına tartışmak olmadığı için O na ( kadına) yöneldi, kendine olmazsa olmaz edindi... "İnsanlar tercihlerini yaşarlar" dedim yüzüne hemde dümdüz içtiğim bir kaç kadeh şarap etkisi ,ufak bir itme ivmesiyle çemkirdim belkide... " şu köpeği bile benden çok önemsedin " dedi ... Evet belkide öyleydi... Bizim ilişkimizde senin hiçbir mücadeleci tarafını göremediğim için bizden çok ben i öncelik edindiğin zaman yavaş yavaş senden uzaklaştım... Denedim bekledim sen bu uzaklaşmamla mücadele et istedim ama sen mücadeleni başka bir kadına yönelmekle verdin... Biz buna tercih diyoruz... Kutsal iş yoğunluğunda yalnızlaştırılmış benin çaba beklentilerini ters kaleye doksana taktığın topla taçlandırdın...
Ağırlaştırılmış yalnızlıklarda ayrılıklar acıtmayıp bünyeyi özgür kılıyor... Sonlar hiçbir zaman güzel olmaz heleki ayrılıklarda...ıslık çaldığınızda bunu kulağınızla duyuyorsanız içinizde hesaplaşma kalmamış demektir...kalbimde bir huzur dudaklarımda tatlı bir name " üsküdara gidelim"
Ebru G.G.
Portakalmavisi - bazı ayrılıklar pek koymaz....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder