Geride kalan olduğunu hep aynı yerde saydığınla değil yanında olan yanında olmadığında anlıyorsun...Lanet olsun iltahaplanması tuttuğunda yaşamanın dayanamayıp o ateşe kaçıp gidenlere ....Küçücük benim ellerim nekadar sıkı tutsamda yitip kayan...Kırık benim yüreğim nekadar çok istesemde beni frenleyip duraklatan...Savunmasız her acım kendim ettim çünkü ve en çok budur canı acıtan...Pişman değilim diye dimdik durmak ve yalnızlığı sevmek koca bir yalan....Uçup gidenleri seyredipte kal diyememek gururundan ve hala arayamamak inadından...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder