5 Ocak 2008

RÜKÜŞ

RÜKÜŞ
Yitik bir sonbahar ofsaytı oldu gönlüm
Ağar geldi acıları dillendirmek ...
Koluma çanta gibi taktım mutluluğu
Uymayan kıyafette sırıtan bir aksesuar gibi
Düştüm hayatın parke taşlarında yollara
Başımı kaldırmadan zor oluyor yürümek
Hayatı koklayarak yol bulmak
Çarpanlara aldırmadan yosun tutmuş taşlarda
Kaymadan düşmeden yürümek
Yitik bir sonbahar ofsaytı oldu gönlüm
Yoruyor artık acıları dillendirmek....
Agnus....

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı