27 Temmuz 2008

İŞTE BÖYLE BİRŞEY


Akıyor gün tüm şehvetiyle senin dingin bünyene inat...Sonra diyorsun bu şehvetin birde son durağı olsa gerek haydi kalk yakala...Tüm ihtişamıyla günüme ışık olan güneşin vedasını yakalama arzusuyla Bodrumun bilmem kaçıncı tepesinde oksijene yenik ciğerlerime nikotini basarak beklemeye başladığımda ufukta tamda lekesiz batan güneşin elvadasını bekledimde bekledim...Şeftalinin bütün renklerine bürünürken gökyüzü sabırsız elin deklanşörde ha battı batacak derken ulan ben birdaha aynı kareyi yakalayamam bari düzgün çıksa telaşı ile ups sigarayı düşürmüş üstüne bastım basıcam yahuu güneş batacak derken güneş veda renklerine bürünmüştü bile...Şu hale bak şimdide Ay ın yakamozumu güneşin batış yansımasımı hangisi daha egzotik derken gece rüzgarından asortikleşen saçlarıma toka nerden bulacağım...
O komik anlardan yakaladığım gün sonunun son dakikalarından geriye ayinsiz bir günbatımı kaldı...Eline alıp bakamadığın,koklayamadığın,sarmalanamadığın,şeytanın dostu güneşin vedasındaki çekim geriye damakta bir tat bile bırakmadan hoş bir seda ile veda etti...Falan falan işte böyle birşey...

2 yorum:

Cevval Portakal: dedi ki...

Ben ne zaman böyle anlık yapılması gereken bir işe kalkışsam, ya saçım rahatsız eder, ya sırtım kaşınır, ya burnum kaşınır, sürekli huzursuzlanırım. O anı da her seferinde kaçırırım, yine de çok başarılı bir kare yakalanmış bence.

Adsız dedi ki...

Resime baktım,müziği duydum,bir sigara da ben yaktım...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı