SEVGİ KIRINTILARINDA TAKILI KALMAK

-Anlamıyorsun bana sunulan kırıntıları sevgi sanmışım. Beynimde kaç kere kendime kıyaslama dedim ama bariz belirgin birşeyi neden dillendirmeyeyim sevgi değilmiş o alel acele yapılan sevişmeler, arandığında soğuk konuşmalar sevgi değilmiş aldığım doyduğum kırıntıları sevgi sanmışım önemseniyorum sanmışım...

-Neden hemen şekillendirdin. İçindeyken hiç mi birşey yaşamadın sen bu ilişkinin, on yıl evli kalmışsın şimdi boşanalı bir yıl olmadan yaşadığın beş günlük ilişkiylemi geçmişini şekillendirip böyle böyleymiş diyorsun...

-Çok mutluyum kadın olmayı hissetmemişim belkide , belkide hiç birşey hissetmedim ve hep hissettim sanıp sandıklarımdan kocaman bir evlilik bir ilişki yarattım kendime...

- Peki O aramıyor mu seni ?

- Bitirmiş O kadınla ilişkisini ve günde dört kere arar oldu ama neye yarar düşünsene sevişmiyormuşuz bile ilk başta kendimi O nu aldatıyor gibi hissetsemde mutluyum ben...Gözlerimi görebilsen ışıl ışılım değiştim ben...

- Korkuyorum sanki çok çabuk oldu bilmiyorum...

-Lütfen endişelenme ve benim için mutlu ol lütfen....

Bu telefon konuşmasından sonra içimde hissettiklerim bir kadının acısından sıyrılırken başka bir acıya düşüyor gibi olması idi...Çok çabuk olmuştu herşey...Birşey sadece çok çabuk oldu diye de olumsuzlaşırılmamalı belki ama dedim ya bilmiyorum...Arkadaşım on sene üstüne eşi O nu aldattığı için evini barkını topladı bu şehirde de kalamam dedi ve İzmire yerleşti...Şimdi yeni bir ilişki içinde tek endişem sevgi sandığı şeyin O na acı vermesi olacak...Zamanında körlemesine bağlanmak ve bağımlı olmak yerine yaşadığı ilişkiyi evliliğini kafasında şekillendirseydi belkide sevgi diye aldığı şeyin kırıntılardan ibaret olduğunu anlasaydı belkide ilk giden O olurdu ama olmadı...Şimdi mutluyum diyor bana da inanmaktan başka ne düşüyor...

Portakalmavisi....