7 Ağustos 2012

Kalbimin kara yaması

Böyle elimde sigara balkondayım sanki sakinim. Bilemiyorum boğazımda bir yumru var kalbimde kumru olmasını ah nekadar da çok isterdim oysaki.Alelacele sigara içmeyeceğim artık ama alışkanlık olmuş içtim bile.O yok artık dediğimde neden yaşlar akıyor yanaklarımdan ve neden boğazımda bir düğüm bilmem bilemedim işte...

Eşim öldü benim.

Eşim miydi on senedir onuda bilemedim ya neyse.aslında çocukların koyduğu bir isim var ama bunca paylaşımın sonunda ağızda akide şekeri brakacak bir ad yerine kocaman bir biber tadı....kural koyucu.

Eş ve baba olmayı bıraktığı zamanlarda adı bu oldu kural koyucu.tabii bende uygulatıcı ama neye göre.Evlilik kurumunu emniyet müdürlüğüne ve hatta adliyeye döndüren olaylar silsilesi eşimin daha genç bir bayanla başlayan kaçamak ilişkisine denk gelir...

Aldatıldım, yalnız kaldım en kötüsüde yalnız hissettim.Evde sigara içmedim, çocuklarıma pek birşey hissettirmedim, arkadaşlarıma sarıldım özellikle dostlarıma ve bazen aileme ve en çokta anılarıma.

neden :

Çünkü ilk başlarda birheves peşinde aklıbaşına gelir diye düşündüm.bazı erezyonlar yaşıyacağımı biliyordum kendimden çok babalarına düşkün olan kızlarımı düşündüm...

Tüm yaşananların tramvasıyla erkeklere olan güvenlerini babalarına  olan saygılarını yitirirler diye düşündüm

Ekmeğine muhtaç değildim ama giden olmak istemedim paşa paşa terkedilmeyi bekledim.belkide yüzleşmelerimi geciktirdim.

hani kadınları anlamayan erkekler anlam yüklemeye çalışır onuda kapasitelerinin sığlığında yapamazlar ya belkide emsal olmak istedim bilmiyorum...

Affı olmayan bir yola girdi benim kocam ve belkide bu hevesi geçince gelip kalbimi kazanmak isteyecekti ama kaderi hesaba katmamış olacak ki tüm imkansızlıkların içine düşürdü bizi.

Kızlarım tüm gerçeği bilmeyecek, kalbimi yaralayan,yakan bir adama son vazifemide yapacağım ve yasını yaşıyacağım.İnsanlar arayacak  taziye ve başsağlığı dileyecekler ben dinleyeceğim teşekkür edeceğim...

Kötü anılar silinecek belkide birgün.ben sessiz  kadınlığımı, gözyaşlarımı ve yalnızığımı da unutacağım belki ama bildiğim bildiğim birtekşey var; 

anılarını içimde yaşattığım adamı birdaha sevmiyeceğim, canımı yaktığı kalbimi kırdığı zamanlarda söylemek istediklerimi yüzüne haykıramadığım ozamanlarda  bile  ilişkimiz seviyesizleşmesin diye adabımı bozmadığım adamı ölmüş kocamın adını anmıyacağım.Çok zorlanırsam  nasıl olsa bir takma adı var .Kocaman kalbimin kara yaması kural koyucu seni affetmiyeceğim...

Afilli not: Tüm hikaye hayal ürünüdür.yaşanmışlıklara benzerlik  teşkil edebilir ama tamamen hayal çekmecemdendir...

Portakalmavisi hayal çekmecesinden


Ebru...

2 yorum:

Nil dedi ki...

bana şu an elimde okuduğum kitabı anımsattı.
kadın kocasının uzaklarda çok çalıştığını düşünüyor. ölünce de uzaklardaki ailesiyle yüzleşiyor.
çekmecendekileri merak ettim.

nacizane, kelime doğrulamayı daha basit bişey yapamaz mısın?

My little Montenegro dedi ki...

Nilhan - Küçük Mucizem,tamam yaparım.kitabın adını merak ettim şimdi :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı