Çok puslu, az kokulu yansımaları sindirme çabası bu benimki...Hayatı anlama, tanıma içine akıp karışma derken ucundan kenarından uçları yakalama, bilinmeyeni görme, anlaşılamıyanı yaşama sevdası ...Kor sevdaların can yanığı ile nefes alma çabaları...Çok sararsan nefes alamaz kalp acıları özgür bırakmak lazım ....En anlamlı söz bu kalp acısından henüz ölen yok...Bukadar kara sevdalara gark etmiş kalplerde kanser ve verem görülemedi....Ruhumuzun kanser olmasına ne engel peki ...Tüm o acılara rağmen, kaybedişlere rağmen neden kanser olmaz ruhumuz ...Kanser bakıldığı zaman çok kuvvetli bir hücre yapısı alt edilmesi ondan zor ve en güzel örneğidir gücün kötüye kullanılması anlamında....Ruhumuz kanser olmuyor çünkü en büyük şey bahşedilmiş beynimize UNUTMAK.......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder