HÜZÜNBAZ GECELER

Leman Sam dan Gül Güzeli ve derken Sezen Aksudan Gülümse...Eeee nereye koşuyor bu duygusallık bende böyle bu gece ???...İçinde yaşadığım dramı bir sigara yakıp daha anlamlı bir hale getirmeyi nekadar çok dilerdim...Ama sigara içmiyorum artık sanırım uzunca bir süre bu böyle devam edicek...Kolay neşelenir kolay kederlere gark olurum ben...Kötü iki hafta geçirdim...Annem hasta...Ya insan diyor ya kendi kendine en kötüsüne hazırım diye...Aslında değiliz...En kötüsüne hangi ruh halimizle yakalanacağımızı bilir gibi neden hep güçlü durma peşindeyiz biz...Ben babamı kaybettiğim zamandan bu yana sanki ölüm konusunda trans oluyorum...O an kim ölmüş ne olmuş ne önemi var o an ilk zamanki gibi kendi acımı hissediyorum sonra toparlanıyorum ama hani açık yara gibi sızım hep aynı yerde...Geçen haftalarımı gelebilecek kötü bir telefona hazırlıklı geçirdim durdum...Zaten çoğu zaman annemin yanındaydım ama bu değişen hava dalgası çabuk etkiliyor hassas bünyeli yaşlı insanları...

Annemle anlaşamamayı çok gerilerde bıraktım ben...Onu dinlemeyi öğrendiğimde yaşadıklarını geçmişini anlamaya başladığımda tüm çekişmelerimizi ve hırçınlıklarımı bir kenara bıraktım...Zaten babamı da kaybettikten sonra fazlaca üstüne gitmez oldum anlaşmazlıklarımızın...Benim annem de bende ikizler burcuyuz varın aradaki gerilimi siz düşünün...Ama bir şeyi biliyorum O nu çok sevdiğim...Yaradılışımdan sanırım öyle çok mucuk mucuk bir kız olamadım ben...Ne kendime fazla sarılınmasına ne de cart curt sarılıp öpüşmeleri oldum olası sevmedim gitti...Son zamanlarda sarılmaya başlamıştım...Ama hastalanınca dedim heh işte azıcık kalkanları indirdik gene acı keder ağlarını örüyor...Bu esen poyrazın bacaklarına sıkayım ...Zaten Ekimden Kasımdan nefret ederim hani varsa gerçekleşicek bir dilek olmasın kardeşim, kimseye birşey olmasın...

Bu duygusallık bende iltahap gibi geceleri daha bir zonklatıyor bünyeyi...Hani hep geceleri hastalıkların en ağır geçtiği zamanlardır ya bu duygusallık için kaç doz gerekse alıcam :D...Aslında insan yaşaya yaşaya seviyorda bu duygusallığı içinde karamsarlık barındırmadıkça...

Esas söylemek istediğim şey şu ya! en kötüsüne ne kadar hazır olursanız olun en kötüsünü yaşıyacaksınız...Yaşanacak acıyı hafifletmeden geçen yol kimseyi incitmemeye çalışın...Haklı olduğunuz zamanlarda bile " şimdi haklı olduğumu ıspat edicem ama kalbini kırıcam " diye düşünün...Tabii bu değer verdiğiniz ve kaybetmekten korktuklarınız için geçerli...Diğerlerinin canına okuyabilirsiniz vicdanınızı siz biliyorsunuz...