24 Ekim 2008

NELERLE YAŞAMAYI ÖĞRENİYOR İNSAN


-Çok sevmişliklerin sonu eğer babanın HAYIR ı ile bitiyorsa ömür boyu başka adamın koynunda hep o ilk aşkını düşünüyorsun...Bir gün yeğenini koyuyorsun karşısına en sınır halinle biliyormusun " Ali kızının adını benim adım koymuş diyorsun..."Ve o yeğen hep o Aliyi biliyor. Uğruna teyzesinin intahar ettiği ve Ali "Seni o evden telli duvaklı çıkarmazsam olmaz" diyip giden Aliyi ve teyze diyorki birgün çok yaşlanınca Aliyi bulucam oturucaz beraber ve geçmişi konuşucaz...Anlıyorsun hayattaki mutsuzluklarının sığınağı bu hayaller...Ve o neleri sığdırdı senelerine kimselerden habersiz ağladığı yastığına sızdırdığı acıları...
-Bir adamı seversin, aykırısındır ve bir okadar da gelenekçi aslında ... Aşıksındır sınır nedir bilmeden onunla olursun...Olursun kelimesine sığdırılmış neler vardır hemde neler...Sevişmeler,aldatmalar, terketmeler,acılar ve belkide bir kürtaj...Adam asla bilmez geride ne bıraktığını hem aykırı hem onurluysan tüm yaşanmışlıklara rağmen gider aldırırsın çocuğunu...Taptığın ama istenmediğin adam tarafından sana kalan çok fazla istediğin ama toplum baskısından yaşadığın şeylerin damgalanacağını bilerek içinden senden, ondan olanı ayırmaya gidersin bedeninden...Günahlarını sırtlanırsın ve belkide birdaha okadar çok sevemezsin...Ve neleri sığdırırsın snelerine,kimselerden habersiz ağladığın yastığına sızdırdığın acıların...
-Yaralarını anımsarsın en çok da söyleyemediklerinle yaşamak acı verir ...Kimseyi kırmamak adına yüzlerine savurmadığın kelimelerin yanında sokulamadığın anlatamadıkların başka bir can acıtır...Mesela mesela tavrına hayran olduğun babana "seni çok seviyorum" diyemediğin gibi...Her beyaz sabun kokusunda hani burnunun direği sızlaya sızlaya içinden söylersin baba seni seviyorum...
-Uğradığın tacizleri ve tecavüzleri söylememe gerek varmı bilmem...Doktorun teşhisini soğuk kanlılıkla söylediği gibi söylemek istersin ırzına geçildiğini ama içinde kalır...Senle yaşar ve kocaman olur...Alkol yanlış sığınaktır doğru olan dostlarla paylaşmaktır...Pardon hangi dostlar yeni zaman insanları güzel yalaka oluyor dost dediğin akvaryumda balık artık...
Her duygu yoğunluğunda gözlerin dolar ve ağlamaktan bile çekinirsin...Oysa ağlamak en insani duygu seni eleştirenler ağlamıyor mu sanıyorsun? Sadece zayıflık koymuşlar adını çünkü gözle görünür bir tanıma ihtiyaçları vardır...Onlara göre zayıflık ihtiyacı olana arkasını dönmek değil,prozaklarla hayatta kalıp bunu sır gibi saklamak değil, görüp görmemezlikten gelmek değil...Zayıflık ağlamak Onlar için...
İnsanlarla yaşarken ben bu şehirde ağlayabilenlere yöneliyorum...Biliyorumki nelerle yaşıyorlar ve insanlar...Suni sorunlara yaslanmış, yalaka bünyeleri ile sığlıklarını bir kaç ingilizce ya da fransızca kelime ile örtmeye çabalayan karaktersizlerden değiller...
Portakalmavisi...

4 yorum:

beenmaya dedi ki...

sahiden öğreniyor muyuz, alışıyor muyuz zamanla bir sürü şeye, hatta alışmakla kalmayıp sanki her an yaşanan, olması kuvvetle muhtemel şeyler diye gayet sıradanlaştırıyormuyuz kendimizi, hayatımızı, dünyamızı...ya da bunları yapmaya çalışıp da hani devam edebilmek adına, beceremediğimiz için mi iki arada bir derede, bir düşte, bir gerçekte, bir acının tam da orta yerinde kalıveriyoruz böylece...

My little Montenegro dedi ki...

@beenmaya;Bildiğim tekşey hayatta içimize kalması gereken şeyler olduğu...Tüm şehvetiyle bizi gelgitlere zorlayan, olgunlaştırıyor dediğimizde bile içimizde acısını hissettiğimiz bize kalanlar...Alışmıyoruz belki doğal süreçte yaşıyoruz ve bize kalıyor...Tüm bocalamalarını hayatta kimse anlamazken senin bildiğin ama anlatamadığın sana kalanlar...

Seyyah dedi ki...

kimse kimsenin ne yaşadığını bilemez elbette..bazıları yüreği ile bazıları gözleri ile ağlar. Suni sorunları olanlar genelde gözleri ile ağlayıp, ortalığı yaygaraya verenler oluyor sanırım. insan doğası gereği herhalde, herşeye alışıyor zamanla. taş olsa çatlardı der ya eskiler, insan dayanmayı öğreniyor.

My little Montenegro dedi ki...

Olgunlaşmak bu mu dayanmayı öğrenmek mi :(

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı