26 Aralık 2008

BİRAZ UMUDUMUZ VAR

İçimizdeki umudu yeşerttiğimiz zamanlara inat onu taze tutmak şimdilerde okadar zorki...Hem Mozart Violin Concerto No.3 dinleyip hemde bu yazıyı yazmak biraz güç olsada içimdekileri yazmalıyım...Gözlerimden ığıl ığıl akan yaşlarla kalbim iyice hassaslaşmış hormonlarım abuklaşmış ve ben içimdeki umuttan utanır olmuşken çevremde benim gibi olanların varlığı ile bir umut da olsa paylaşmak lazım...
Zamanın birinde destanlar yazan, o destanları cihanın dört bir yanında konuşulan bir ülkenin evlatlarıyız biz...Beylik zamanlarından tutunda Kurtuluş mücadelelerimize kadar şanlı bir geçmiş yaşatmışız bu topraklarda...Ama daha sonrasında yaşananlar içimi acıttı bu gün...Ahlakın bittiği taban yapmış olduğu günümüzde sevgilileri ile arabada otururken kaçırılıp tecavüze uğrayan ve yol kenarına atılan genç kadınları okudum...Yapanlar kar maskeli aynı yurtta yetişmiş 3 adam...Üçüde evli belkide evlat sahibi...
Hep gelecek olan fenalıklar sinyallerini vermişti...Doğunun üreme politikası artık meyvelerini vermeye başladı...Fuhuş,hırsızlık,tecavüz ve yolsuzluların artması tesadüf değilki...Hane başına düşen çocuk sayısı, ailelerin eğitimsizliği ve çocuklara gerekli milli kültür ve ahlakın verilememesi normal vatandaşlarında yaşam özgürlüğünü özellikle şehirlerde tehdit etmeye başladı...
İçimizde biraz umudumuz var ona dokunmasanız olmaz mı sanki...Şimdi 2009 un Temmuzuna kadar yaşanacak ekonomik sıkıntılardan doğacak tehditlerde belli.Lütfen önleminizi alın...Bu arada Kürtçe bir kanalımız olmuş...Çok sesliliğe karşı değilim...Ama konu toprağımı,dilimi,anayasamı,namusumu tehditse karşıyım....
Hayatta ne ister insan hür ve özgürce yaşamak ...Bakırköy kadar nüfusu olan ülkelerin bile sahip olduğu milliyetçiliği neden kıskanır oldum ben...Ve neden bukadar az kalan umudumu yitirme kaygısı yaşıyorum....
Benim kendime soruduğum kadarını ceplerini doldurmaktan fırsat bulanlar kendilerine sorabiliyorlar mı...
Biraz umudu olan herkes gibi ömrümün sonuna kadar bu vatan için mücadele edeceğim ...Edeceğimde toprağımda rahat uyuyabilecekmiyim....Yaşamımdan vazgeçtim bunun teminatını verebilecekler mi...???????????????????????????????????????????

1 yorum:

sufi dedi ki...

Umutlarımızı söküp atmak değil , seralara almamız soğuktan fırtınadan korumamız gereken zamanlardayız.Benim de şu dağın ardında bir umudum var, Nasreddin Hoca gibi.Sevgilerimle dilek.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı