3 Eylül 2007

BeNi BaKTıĞıN YeRDe AsıLı TuT.. DüŞeRiM...


Gözlerin....!

Önce düşlerimi çaldı emanet diye..
Sonra düşler yarattı bir aşk’ın niyetinde..
Arsızdı yetinmedi..Gamsızdı avunmadı..
Peşindeydim biliyordu..
Tesadüf,bir yalandı..
Ortada bir ‘sır’ varsa gözlerine kaçmıştır..
Kocaman bir denizdi senin gözlerin..
Yetişemedim ayrılığa..Nefesim öpüşüne yetmedi..
Demedin ki her bir öpüş bir nefeslikti..
Şikâyet gönüldendi…
Senden benden çalma değil ki.
.“Beni baktığın yerde asılı tut..Düşerim...”
Bahaneydi gözlerin, zaten gidecektim…
Dün yine gözlerindeydim..
Dün yine içine dalgın dalgın akıyorken.
.Bir dalga bir dalga daha..Parçalandım…
Bir şehri kuş bakışı seyretmekti gözlerin.
.Bir anlık değil bir ömürlük..
Kaçak bir hüznün içine boşalmış gibi utangaç..
Bir suçu gizler gibi,geceydi gözlerin..
Bana öyle bakma..
Zaten söyleyecektim..
Ya da kapa gözlerini o bakışında…
Bakmasan da sevecekti seni yüreğim..
Gözlerine birkaç diyar öteden geldim..
Bir deli gülüş senin yüreğindeki..
Gözlerine asilik bulaşmış..
Sözlerime bir cümle yapışık kalmış..
Nasıl istedim bilemezsin…
Bir anlık bakışından..
Hayatı en başından, gözlerinden seyretmeyi…

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Portakalmavisi bir; hüzünleri dibine kadar yaşamadan terketmeyen, sonrasında da ardına dönüp bakmayan hüzünbaz zamanlar cambazı....

pin

yukarı