Ben bu gün akşam üstü mahallemizin bakkalı moduna getirdiğimiz ama onların hala kendini süpermarket sandığı alışveriş yerine gittim...hızlıca alıcaklarımı alıp kasaya geldim önümde tonton bir teyze...Nakit yaptı alışverişini canımın ayağını yorganına göre uzatan tonton teyzesi...yaşı bayağı vardı ama konuşması diksiyonu çok düzgündü önümdeki market arabasına siyah bir poşet takılmıştı teyzenin sandım "benim değil evladım" dedi...teyzem alışverişini yaptı ben kasadan aldıklarımı geçirttim ödememi yaptım poşet merasimindeyken teyzem geldi " evladım o poşet benimmiş bir de bastonum vardı market arabasında " dedi...Arkada kalan arabadan uzun kasa kuyruğunda insanların elleri üzerinden baston ön tarafa geldi....Bayrak yarışı gibiydi teyzeye bastonunu verirken gülümsedim..." n' yaparsın yavrum insanın hayat arkadaşı gidince yaslanacağı bir bu kalıyor elinde ama bak genede alışamadım unutuveriyorum " dedi...içimden " tüh! şu anı fotoğraflayabilseydim" derken " Allah seni kahretsin Ebru " dedim...Bir bastona elbette bukadar derin bir anlam yükleyemezdim ama tontonum bana hayattan bahsetti...Öyle hızla poşetledim ki eşyalarımı ne kasiyer Ayşenin kızıl saçına laf attım ne de çıkışta hediyeliklere baktım doğruca hayat arkadaşıma koştum...Tanrım bastonlara anlam yüklemeleri hepimize geciktir... amin....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder