Kış ertesi bahar yorgunluğuna koşuyorum. Yani yorgunluğada nasıl koşulursa artık...İçimdeki lunapark coşkusunu bastırıyorum hani oluvericek anı o an doyasıya mutlu olacağım şu migrenime inat...Küsmedim cici bloğum canım istemedi sanırım buralara uğramak...Komik komik bir okadar bertaraf dolanmalarım var " Şincik bana kaybolan yıllarımı verseler..." sustum sustum hadi gittim gelirim ben gene yine yeniden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder