Bu günlerde facebook bindi tepeme ve tabii kalbimede geçmişin tozlarını serpti...Ne çok şey unutmuşum ona dikkat ettim.70 lerde çocuktum 80 lerde manyak bir ergen ve tabii bu 90 larada sarktı güya 2000 ler benim olgunluk yaşım olacak püfffff...Zaten küresel ısınma insanın damarına damarına basıyor 50 yıl sonra olacakları tahmin etmek için elbetteki medyum olmaya ihtiyaç yok...Düşündüm küveti tıkabasa su doldurup içine girip fotoğraf çekip çocuğa çombalağa "İşte bakın bir ara suların içinde nekadar da şendik " havası atacağım...Tabii sonra o suyu bilimum yerlerde kullanıcağım bir kovasıyla cam silinir bir kovasıyla yer falan bilmiyorum öyle tıpayı çekip şeyrine bakamıyacağım kesin...Şimdiden su boşa akınca vicdan azabı çeker oldum zaten...
Neyse konumuza geri dönelim facebookta 70 lere 80 lere ait nekadar grup varsa inceleme durumlarım var bu aralar...Unuttuklarımı beynime çakıyım derken kendime kızdım, zamana ayak uydurayım derken ne çok şeyi unutmuşum...Eskiden komşuluk vardı denirdi ki " komşu komşunun külüne muhtaçtır" ne oldu sobalar kalktı da kül ihtiyacımız mı kalmadı???...Ağlamak istedim çünkü bir dönem yaralarımızı komşularımız sarmadı mı ve komşularımız değilmiydi ailelerimizden bile zaman zaman bize yakın olanlar???...Düştüğümüzde kaldıran, neşeli sohbetlerimizin evlerden taştığı fotoğraf kareleri değil mi anılarımız???...
Çardak sohbetleri olurdu ben küçükken...Çardakta ısınmış çaydanlığın soğumaması için yünden örtü örerlerdi tığla...Kukalı saklambaçlar açardı sokaklarımızda ve biz koklamaya doyamazdık tüm çocukça oynanan oyunlarımızı...Eve girmez ekmeğe sürülmüş yağla geçiştirirdik ikindileri ve akşam üstü annemiz elimizi yüzümüzü yıkar komşumuza yollanırdık ...." Bu akşam evdeyseniz annemler size gelicek"
Belkide çocuklarımızın hiç kuramıyacağı bir cümle çocukluğumuzun içinde bir yerlerde hep bize gülümserken uzaklaşarak yanlızlaşarak ve akşamları bizbize aynı evde farklı dünyalarda son bularak yaşayacağız akşamları...
Deli' den şarkılar yaratılıp yarışmalara katılırken Nilüferin sesini anımsamaya çalışırken ve dizimdeki istop da düşüp düşüp yarasını derinleştirdiğim yerlerim sızlıycak ...Amaaannnnnn 2000lerde kumdan kaleler yapıyoruz işte ilerde neyiyle anımsanacak bu seneler ....Duygudan uzak teknolojisiylemi istemem kalsın...Heyyyy uzatıyorum elimi tutu verin gari...BU AKŞAM EVDEYSENİZ NOSTALJİM SİZE GELİCEK :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder