ESKİDEN 1

Her makarna gördüğümde içim mi sızlıyor benim...Çok eskiden henüz yalanlara bulanmamış, mutluyken, en büyük ayıbımız okula giderken eteğimizi belimizden kıvırırken aynı apartmanda ve aynı katta oturduğumuz sevgili komşumuzun benimle yaşıt kızı Çiğdem gelir aklıma burnumun direği sızlar...

Küçüktük hani elimiz camda yağmurları yakalayacağımız zamanlarda o bana "biz güneşten geldik" dediğinde "aaa terliklerini ters giymişsin" diye onu kızdırdığım yaşlardan beri arkadaştık biz Çiğdemle...

Büyüdük okullara gittik lisede bir dönem aynı sıraları bile paylaştık...Candık dosttuk yazları sıkıldığımız zamanlarda haftada bir gün mutfak iznimiz vardı ve en nefis yaptığımız şeyi yaparak kendimizle gurur duyardık....Evet makarna :D

Domatesli önümüze konulan makarnayı iteleyerek salçaya saldırdığımız ve soğan ve sarımsak ve nane ve daha sonra mantar ve daha adını anımsamadığım pek çok şeyli yaptığımız makarnalara doyum olmaz yediğimiz yemek ardından boş tabaklara bakıp "evet nefisti", "bu seferki süperdi" derken hızımızı alamayıp mantı olayına bile girmiştik...Renkli mantı hamurunu yaptığımızda sanki çok ciddi birşeyleri keşfetmiştik...

Bizim öyle antinkuntin can sıkacak olaylarımız yoktu nekadarda güzel kendimizi oyalardık en son anımsadığım 10. Sigara diye bir kitabı okumamız ve üzerine inanılmaz yaptığımız yorumlardı....Solcu bir kızın cezaevinden çıktıktan sonra annesi ile yaşadıkları ...Anne kız zıtlaşmaları falan filan....

Sonra büyüdük işlere girdik aynı iş yerindeydik birde ilk senemizde ....Birbirimize sözler verirdik asla ayrılmıyacağız diye...Belkide ruhen ayrılmadık ama belki diye facebooktan adını yazdırdığımda arama butonuna basamadım bile...

Lanet yaşanmışlıkların ve unutamamanın yanında iflah olmaz gururum nekadar güzel şey anımsasamda, her makarnada onu ansamda araya giren yılların cezalısı yapıyor beni...Anımsıyorum ama dokunamıyorum...

Agnus....