Yitik bir kış ofsaytı oldu gönlümAğar geldi acıları dillendirmek ...
Koluma çanta gibi taktım mutluluğu
Uymayan kıyafette sırıtan bir aksesuar gibi
Düştüm hayatın parke taşlarında yollara
Başımı kaldırmadan zor oluyor yürümek
Hayatı koklayarak yol bulmak
Çarpanlara aldırmadan yosun tutmuş taşlarda
Kaymadan düşmeden yürümek
Yitik bir kış ofsaytı oldu gönlüm
Yoruyor artık acıları dillendirmek....
Portakalmavisi
5 yorum:
kıyafetine uymasa da koluna taktığın çanta gibi mutluluklar, şemsiyen korumasa da saçlarını yağan yağmurlardan, ayakların kaysa da yosunlu ıslak taşların üzerinden, yine olsun mutlu görünüyorsun.
acılar da mevsimler de biz,den galiba
gerisi yok..
bir şekilde tutunuyorsun işte hayata bir yerinden aynı koluna taktığın çanta gibi...tutunmak zorundasın...
biraz daha özenli davransaydın şiirin daha bir harika olurdu... neyse şaire saygı...
@sufi,evet mutlu görünebiliyorum çoğu zaman...Çoğu zamanda maskelemek durumunda kalıyorum...Çünkü bir kaş hareketimden bile umutsuzlaşabiliyor insanlar...
@ferkul,evet biz gibi değil mi :D
@beenmaya,bazen o zorundalıklar canımı çok sıksada evet haklısın canısı bazen istediğin gibi olamamnın sıkıntısıda oluyor işte ne bileyim...
@kutup zencisi,öylesine dökülen satırlardı belkide özensiz gelmesi bu yüzden aslında arada burun çekme efektleride olmalıydı ya da kağıda damlamış gözyaşlarım...Belki tamamlayıcı unusurlarsız bu hal ...Teşekkürler
Yorum Gönder