SENİN GEMİLERİN CAMDAN SEVGİLİ
Duydum ki yine umudunu kesmişsin insanlardan,
dostluklardan...
Duydum ki yine acımaya başlamışsın kendine...
Yolunu kimselerin bilmediği, bilmek de istemediği
sevginin o hayal ülkesinde birilerini beklerken çok üşümüşsün...
İnsan ancak kendisine sevgili olabilir, diyormuşsun.
Şimdi artık yollarda ve binbir hayalin peşinde
sürüklediğin ve yıprattığın sevgine minnet borcunu ödeyecekmişsin...
Acıyan sevgini şımartacak, onu örtülere
saracakmışsın. Onu kendini güçlü ve korunaklı
olduğunu hissetmediğin hiçbir yerde ortaya çıkarmayacakmışsın...
Sevgini yırtıcı bir kuş gibi yetiştiriyormuşsun.
En iyi savunmanın saldırı olduğunu ve yokolmamak
için yoketmek gerektiğini öğretiyormuşsun ona...
Ona onu,sabırlar, merhametler ve inceliklerle değil,
hazlar, hayranlıklar ve kıskanç ilgilerle
besleneceğini vadediyormuşsun.
Her gece uyumadan önce arkasında Che
Guevera’nın resmi olan aynanla konuşuyormuşsun:
Bir sen varsın önemli olan, bir sen varsın gerçek olan...
Hem onca acıya rağmen hala güzelim...
Ve artık kendime yasaklıyorum başkalarına acımayı ve hayatın acısını...
Aynadaki nefesinin buğusunu görüyorum buradan.
Gözlerinle gözgöze gelemediğim için tutup
aynadaki buğuyu öpüyorsun.
Yaralı kendini öpüyorsun...
Çekmeceden cüzdanının çıkarıp içindeki kredi
kartlarını seyrediyorsun zoraki bir hayranlıkla.
İçinde sevgini sakladığğın kaleyi daha da
güçlendirmeyi geçiriyorsun aklından.
Kredi kartlarını yalıyorsun dilinle ve onların zehirli
tadını içine akıtıyorsun.
Bankamatikten her para çektiğinde kulağına gelen
ölüm çığlıklarına alıştırmak istiyorsun kendini böylece.
Hem senden güçsüzlerin ölümü, hem bu ölümleri
gizleyen ve bütün katliamları anında temize çeken
teknolojinin zehirli tadı sarıyor şimdi sevginin yaralarını.
Bankamatikten her para çektiğinde kulağına gelen
çocukların ve kimsesizlerin ölüm çığlıklarına
dayanamadığını hissettiğin anlar, senin için hayatta
sadece annenin babanın ve kardeşlerinin önemli
olduğunu söylüyorsun kendine ve akşam iş dönüşü
onlara hediyeler alarak evine dönüyorsun...
Ve eskiden, sevgini bir kalenin ardına saklamadan
önce sadece kendi çocuklarını sevenleri kınadığını
unutmak içinse bu defa başkaları değil kendin kanatıyorsun sevgini.
Sonra küçük, tüylü bir köpek almak istiyorsun
kendine.
Köpegi severken, kucaklarken sana acımasızlık
eden dostlarının, seni sevginin o hayal ülkesinde
yıllarca bekletip düşlerini ve ömrünü çalan
sevgililerin yüzleri geçsin istiyorsun karşından.
Onların yüzleri geçtikçe sahibin olduğun için senden
başka kimseyi sevmeyecek ve bağlanmayacak
olan köpeğine daha da sıkıca sarılmak istiyorsun, öpüp koklamak.
Kendini öper gibi, yaralı ve belki de artık hiç
iyileşmeyecek olan kendini.
Hiç iyileşmeyeceğini artık kendinden bile
saklayamadığın böyle anlarda para kazanmak
istiyorsun, iş kurup daha çok para kazanmak.
Böyle anlarda bir kalenin ardında gizlediğin
herşeye yanlışlarla dolu olsa da senden izler
taşıyan tarihine bile düşman oluyorsun.
Seni bu hale getirenlerle bir olup bu belki de artık hiç
iyileşmeyecek yaralı kendini yoketmek istiyorsun...
Sonra yorgun düşüyorsun... Artık dinlenmek istiyorsun.
Yarına daha dinlenmiş ve korkularından kurtulmuş
olarak uyanmak istiyorsun...
Ve uykuya dalmadan önce vitrinlere bıraktığın
dalğınlığın geliyor aklına...Kendine bir kez daha
acıyorsun ve bu yüzden pahalı bulup da almadığın
giysileri almaya karar veriyorsun.
Bu pahalı giysiler sayesinde ilgilerin kölesi değil,
ilgilerin merkezi olmayı istiyorsun.
Bu giysiler sayesinde sızlayan sevgilerini örtmek,
örtmek, örtmek istiyorsun. Görünmez olmak istiyorsun.
Oysa senin gemin camdan sevgili...
İşte güçlü balığın güçsüz balığı yokettiği kanlı
denizin her tarafından seni görebiliyorum...
Sadece ben değil dost düşman herkes uykuya
daldığını görebiliyoruz buradan.
Çünkü senin gemin camdan sevgili.
Sıkıntından yediğin tırnaklarının kenarlarını...
Korkulu bir rüya gördüğünde birden silkinişini...
Yaralı sevgini korumak için aldığın onca kötücül
karara rağman nasılsa hep masum kalan
sayıklamalarını görüp duyuyorum buradan...
Kaleni ve kalenin ardında sakladığın yaralı sevgini.
Boşuna saklama sevgini. Senin gibiler hiç örtünemez sevgili...
Seni bu kanlı deniz ve düşmanların da dostların da hemen tanır.
Ya benzerini bulup gidersin buralardan.
Ya da seni yokederler sevgili...
Herkes gibi ve herşeyi bilerek yaşamaszın sen
Senin gibiler örtünemez...
Bu kanlı denizde senin gemin camdan sevgili.
cezmi ersöz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder