Bu hafta benim canım çıkmadan çıkacakya hayırlısıyla dur bakalım....Babamsız her babalar gününde aklıma 4 yaşında babası şehit olmuş olan ve bunu bilmeden gelecek babasından bebek bekleyen küçük kızı anımsamaya çabalıyorum...Benim anılarım var oysaki en azından acısıyla tatlısıyla yaşanmışlıklarım var...Ya O nun ???....
Her sonuçta da Tanrıya sığınıp acıyı avutmaya çabalarken küçücük kızları babasız bırakan şerefsizleri lanetliyorum...
Hüzünler yağıyor üzerime bu hafta ciğerimde sakladığım nefesler yaka yaka çıkıyor içimden...
Kalabalıklarda yalnız kaldım,
güneşlerde ayazlardayım...
Körpecik kalbime törpü vurdular
kanat falan kalmadı...
Hem uçamam hem ağlayamam...
Kaç parçaya bölünücek bu can her haziran...
Yaz geldimi bahar çıktımı hüzünleri yağar babasızlığın ...Cümleten ağlarız biz, ben ve babamsız anılarım...
.....
2 yorum:
Thanks to the blog owner. What a blog! nice idea.
bir şey demek istedim Agnus Dei, ama bulamadım. kelimelerin kifayetsizliği böyle zamanlarda daha iyi anlaşılıyor. şunu bil ki seni çok iyi anlıyorum, yalnız değilsin, hatta yalnız değiliz...
Yorum Gönder